Reisverhalen van een ondernemend gezin

We lopen op straat als de telefoon gaat. “Dat zal Amazon Japan zijn,” zeg ik. Het blijkt Amazon France te zijn. Het telefoontje komt vanuit Dublin, is doorgeschakeld naar ons 040 nummer in Eindhoven, waarna het doorgeschakeld is naar onze lokale Indiase Sim chip. “Yes, thank you for solving the problem,” zeg ik tegen de vriendelijke dame van de klantenservice.

Even later krijgen we een order binnen van 100 USB sticks uit Duitsland, binnengekomen via Amazon Germany. “Goh Wim, daar zouden we ons eigenlijk meer op kunnen richten, op het krijgen van meer grote orders vanuit Amazon. We hoeven alleen maar onze site in het Engels te vertalen waarna we er staffelkortingen aan hangen.”

We zijn een piepklein bedrijfje. Het dagelijks reilen en zeilen wordt gelukkig uitstekend verzorgd door onze distributie vanuit Ospel, NL.
En de kids worden steeds actiever…

17-02-2017
Hoi mama,
Heb je al aan onze leverancier doorgegeven dat we heel snel moeten beginnen met usb type c usb sticks?
Apple en samsung computers (de 2 top bedrijven) hebben allebei al usb c in hun computers.
Papa en ik zouden het super vinden als we de eerste zijn met funny usb c flash drives.
Dit heeft top prioriteit! Xxx Dagmar

We mailen en chatten met onze supplier over nieuwe producten en ons bezoek volgende maand aan China. We leggen nieuwe contacten met leveranciers van verpakkingen.

We onderzoeken nieuwe platformen.

C-Discount in Frankrijk benadert ons of we onze producten in Frankrijk willen gaan verkopen op het grootste online Franse platform? We appen met onze Franse vriendin die dit bevestigt.

We krijgen appjes binnen uit Indonesië en Vietnam. Ik heb daar met mensen gesproken over het grootste Aziatische platform Lazada. Wim onderzoekt dit maar logistiek blijkt dit te lastig.

We hebben een designer nodig voor het ontwerpen van een nieuw logo en verpakking. Ik zoek op Fiverr, het grootste, $ 5 per uur kostende, online aanbod van internationale professionals die diensten aanbieden zoals Graphic & Design, Writing and Translation. We hebben hier voorheen onze producten naar tevredenheid laten vertalen in het Spaans, Frans, Duits, Japans en Italiaans.

Goh, wat blijkt dat moeilijk. Ik moet namelijk eerst weten wat ik wil voordat we een opdracht kunnen geven. Welke verpakking, de afmeting, het materiaal, de prijs, de kleur. Hoe bouw ik eigenlijk een merknaam op en waar wordt Amazon, technisch gezien, blij van als ik een bepaalde verpakking aanbied? Wat mag en wel en wat mag niet? Wat wil de klant? Wat is mooi, praktisch en toch betaalbaar voor ons? En kan onze supplier dat wel maken?

Google, YouTube, seminars, brainstormen.

Vaak nemen we tekenspullen mee als we gaan uit eten. Dan hebben de kids altijd wat te doen. “Kijk mama!”Jade laat ons verschillende ontwerpen zien die ze getekend heeft. Dagmar komt met industriële designs en vertelt ons over trendwatching video’s op Youtube kanalen voor de jeugd.

We schakelen een Nederlandse expert in en hebben een Skype consult met hem over een betaald pakket AMZ Tracker om meer te kunnen verkopen door het optimaliseren van je productinformatie, het actief benaderen van klanten voor reviews en het analyseren van de Amazon database voor niche markten.

We onderzoeken of Amazon India voor ons het werk waard is, bellen met Amazon India en met bedrijven, gespecialiseerd in online verkoop in India. Wat moeten we precies doen en hoe zit het met de belastingaangifte in alle staten? Hoe meer tegenstrijdige informatie we krijgen, hoe moeilijker het wordt. Waar beginnen we aan!?

We praten in vertrouwen met lokale mensen die we goed kennen en samen met hen regelen we een gesprek met een accountant.

“Do you buy on Amazon India?” vraag ik aan wat jeugd achter de balie van een IT winkel. “Yes, we buy everything there, it’s good! And all is delivered well packed.” We laten ze onze producten zien. “These we will never buy, never. We do not like these, we only want a brand name for a very low price.”

We praten met een 70-jarige Argentijnse, Mercedes. Ze woont nabij Trivandrum in een enorm huis waar ze in weelde leeft. Ze is helemaal op de hoogte van wereldzaken, is zeer gedisciplineerd en gefocust in wat ze wil en handelt nog volop in aandelen. “Why you want to go through all this Indian hassle again? Why do you want to do business in a country, from which the government doesn’t want you to? You have such a good life now. A loving family, the freedom to travel long time. You know how difficult the bureaucracy is here. Why should you become greedy?”

Ze heeft gelijk. De centrale bank van India maakt het buitenlanders erg moeilijk om zaken te doen m.b.t. de regelgeving. Zo is het bijvoorbeeld niet mogelijk om online te betalen met internationale creditcards. En zijn we greedy? Of proberen we ons risico te spreiden door op meerdere internationale platforms te komen? Afgelopen najaar hebben we een ‘suspended account’ gehad in Europa. Dat heeft ons weer eens doen beseffen hoe ‘fragile’ we zijn, afhankelijk van de grote jongens zoals Bol en Amazon.

If you can’t beat them, join them!

We worden gebeld door Bol.com. Zij en wij zijn blij dat we hoge reviews krijgen. We worden uitgenodigd voor een online seminar over ‘Sponsored Products.’

Op TV zie je iedere break wel een reclame van Amazon India. Amazon India staat qua aantal verkopers nog in de kinderschoenen. Als we nu even ons best doen, zal het ons niet veel moeite kosten met onze eigen of nieuwe producten bovenaan de pagina’s te verschijnen. En er zijn genoeg mogelijkheden voor nieuwe producten.

“Why don’t you start with sanitary napkins (maandverband)? Everyone living abroad takes them to India because we don’t have good ones here.”

Schoenmaker blijf bij je leest. We gaan door met datgene wat goed gaat en als blijkt dat de markt hier daar niet klaar voor is, dan is het financiële risico minimaal.

Maar hebben we daar zin in? Kan het niet op een makkelijkere manier, zonder al te veel ‘hassle?’ Is er niet een manier te vinden waarbij we het ‘stressarm’ kunnen ‘uitproberen?’ We weten dat als de kogel eenmaal door de kerk is, we ‘slechts’ ons productaanbod vanuit Amazon UK kunnen copieren naar Amazon IN.

Zoeken is nooit leuk als je het niet begrijpt en het te lang duurt. Vinden en zijn is veel fijner. Gelukkig zijn we bijna zover dat we, voldoende onderbouwd, een beslissing kunnen nemen.

In India begon het ooit en in India zullen we vertrekken met een hoop gedane arbeid waar we mee verder kunnen.

Oh ja, over enkele dagen is de Annual Day! Hierbij een filmpje dat Sam en Jade hebben gemaakt.

Jade schrijft een verhaal

Bali – Indonesië

In Bali heb ik extra aandacht besteed aan het leren van Indonesisch praten. Daar heb ik veel van geleerd bijvoorbeeld:

Selamat pagi : goede morgen Selamat malam : goede nacht Selamat siang : goede avond Selamat sore : goede middag Apa kabar kamu : Hoe gaat het baik : goed

Van de villa zelf heb ik geleerd:
Eerst dacht ik wow super gaaf ik wil later ook een groot huis en grote slaapkamer en alles erop en eraan. Nu denk ik ik wil niet zo een groot huis ,veel te eng en veel onderhoud.

Bij de zee leerde ik dat koraal ook dicht bij het zand kan liggen. Het lag ongeveer 3 meter de zee in. Daar zwommen de vissen ook, ook dat wist ik niet.

Java – Indonesië

We gingen naar Java met de scooter. Eerst gingen we op een grote boot. Die had twee verdiepingen. Ik wist voor dit stukje van de reis niet dat er zoveel brommers en auto’s samen op een boot kunnen. Toen we eindelijk op Java aankwamen gingen we met de brommer naar een winkelcentrum.

Tijdens het rijden zag ik een heel groot verschil tussen Bali en Java. Andere geloven , De mensen in Bali zijn Hindoe en in Java Moslim. Ik wist niet dat eilanden naast elkaar zo een groot verschil kon zijn. Sam en ik gingen naar buiten en spelen met anderen kinderen. We leerden dat je gewoon moet meedoen met de kinderen. We speelden voetbal, met kaarten en we telden op z’n Indonesisch.toen leerde ik een nieuw getal : 1000 biru : duizend .

Daarna gingen we met het gezin even de buurt verkennen. We zagen Rijstvelden, een was rivier en kleine huisjes. Ik had echt niet verwacht dat dat boven op een berg zou zitten. Daarna kwamen we Kittens tegen zoo schattig.overal liepen dieren ik zei tegen mama :” Het lijkt hier net een kinderboerderij”. Toen ik wakker werd was het 5:32 ik kon niet meer slapen. Dat lag aan het harde geluid van de moskee. Ik wist niet dat je 4 luidsprekers zomaar mocht ophangen en dan om 5:30 geluid opzetten.Ik ging naar buiten iedereen van de straat was al buiten. Toen iedereen van ons gezin wakker was kregen we ontbijt, garnalen, rijst, kip en soep.Ik wist niet dat ze dat op Java in de ochtend eten.we gingen verder op de brommer we gingen naar het startpunt van Ijen. We sliepen daar in een tent. Sam en ik bibberden van de kou. Om 1 uur ‘s nachts gingen we met dikke kleren de tocht lopen naar Ijen. Ijen is de krater van een vulkaan.

Nu weet ik wat een krater is. Toen we tocht begonnen voelde ik me niet lekker, mijn beeld draaide en ik was misselijk. Dat kwam door hoogteziekte eerst wist ook niet wat dat betekende nu wel.toen we door liepen ging het over.toen we lang hadden gelopen kwamen we aan de top. We hadden toen verwacht dat we iets zouden zien maar dat was niet zo. Weer wat geleerd. Toen moesten we ongeveer 1 uur naar beneden via stenen. We waren beneden aangekomen en we zagen paars/blauw vuur. Ik dacht dat het minder fel zou zijn wel mooi , wauw wat leer ik veel. Oja voor dat mama mij vertelde dat we gasmaskers nodig hadden wist ik dat niet. Beneden aangekomen zagen we allemaal gele brokken. Het was heel gek dat had ik niet verwacht. Er kwam ook stoom uit buizen dat heet : sulfiet . Het stinkt en het zit ook in medicijnen. Ook dat wist ik eerst niet. Toen de zon opkwam zagen we meertje die was 45 graden. Ik wist niet dat meertjes zo heet konden zijn. Toen we overal goed naar hadden gekeken gingen we terug naar het basiskamp. Daar gingen we even wat eten. Daarna met de brommer en boot terug naar Bali.

Ik zit nu in Bali op mijn iPad in te tikken wat ik allemaal heb geleerd. Ik leer nu ook dat ik heel veel heb geleerd.

Dit zijn mijn verwachtingen voor India. In India ga ik elke weekdag naar school.

Daar ga ik denk ik weer meedoen aan de Anual Day. Verder denk ik dat ik met mijn Indiaanse vriendinnen ga spelen.

Einde.

Sam schrijft een verhaal
Wat leer ik?

Vrienden maken, de taal preken, mensen spreken, spelen en natuurlijk onze eigen school werk.

Wat vind ik leuk om met de kinderen te doen. Voetballen en spelen.

Vulkaan beklimmen!

Vulkaan beklimmen? Ik en mijn familie hebben de Ijen beklommen. De vulkaan is 2799 meter hoog. Eerst zaten we in een guesthouse en huurde we 2 brommers. Met de 2 brommers zijn we van Balie naar Java gereden. Op Java zijn we naar de vulkaan gereden wat 3 uur duurden. Uit eindelijk op de top van de vulkaan gingen we naar een hotel zoeken. Helemaal weer die vulkaan af. Toch niks gevonden. Helemaal weer terug naar de top van de vulkaan gingen we maar tenten huren. We hebben toen geslapen tot 1 uur in de nacht. Mama zij wakker worden we vertrekken. We moesten heel ver lopen in het donker van stenen en een klif. Voor mij voelde het een beetje dat ik dood ging. Maar het lukte wel. Uit eindelijk zagen we het blauwe vuur. Toen weer helemaal terug. Maar het was niet handig want ik had gladde schoenen omdat dan kon je van de vulkaan vallen. Maar het was prachtig. Ik zou het best nog een keer doen omdat ik wel hou van de avontuur.

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal
Tot de volgende keer

Low budget op excursie

Dat moet toch anders kunnen? En wat is nu leuker dan het zelf uit te pluizen? In plaats van € 500,00 aan een toer uit te geven, regelen we twee brommertjes en 5 helmen. De koffers en laptops worden achtergelaten bij het hotel. Op avontuur! Voor € 1,00 gooien we de tank vol en rijden we 35 km naar de pont en kopen voor € 0,60 p.p. een ticket voor de boot naar Java. Daarna rijden we nog  20 km waarna we in een prachtig afgelegen dorpje kunnen slapen voor € 9,00 per kamer, incl. ontbijt. Het is prachtig daar. De volgende dag rijden we (alweer een prachtige tocht!) naar de voet van de krater en huren we een tent voor € 7,00. Om 01.00 uur ’s nachts gaat het park open  (€ 7,00 p.p.) en wandelen we in enkele uren naar boven om vervolgens de krater af te dalen, om het sulfiet te zien. Na zonsopgang wandelen we uitgeput terug om vervolgens om 08.00 uur weer terug te zijn bij onze tent. Een prachtervaring. Een bord nasi als ontbijt, spullen onder het zadel van de brommer en hup… terug naar Bali.

Luxe in Lovina

Prachtig, echt prachtig. Weelde in een tropische setting, lekker de hele dag in je bikini rondlopen én 8 uur huishoudelijke hulp… per DAG!
Dé plek om tot rust te komen, onze zaak meer aandacht te geven en bij te werken met school.

“Ik slaap niet meer!” zeg ik bijna wanhopig tegen Wim en de kinderen. “Ik weet het, het klinkt heel erg verwend, ik heb alles hier maar ik slaap niet meer. Misschien is het de overgang of wat dan ook maar één ding is zeker; deze plek geeft me niet de rust die ik verwachtte!”

Iedere nacht word ik wakker.

Van hanen (nog voor zonsopgang), brommers (bij zonsopgang), het Balinese gebed (om 05.45 uur), de airco (uitgezet), de kinderen (met alle liefde maar toch… probeer het eerst zélf op te lossen), Wim die later naar bed gaat (ik weet het, je deed zachtjes), blaffende honden (wanneer houden ze in godsnaam eens op), vechtende katten (ik houd nu eenmaal niet van katten). Dat wakker worden is nog niet zo erg… maar wakker blijven wel!

Dus allen; geniet van de foto’s hieronder, het zijn vooral mooie plaatjes. Het geluk zit er niet in (voor mij althans). En.. oh ja… het is ook een beetje saai.

We bezoeken een bijzonder museum in HCMC. Musea zoals deze vinden kinderen ook leuk.

De Mekong stemt me verdrietig. Waarom zorgt men niet beter voor het milieu? Tot 3x toe loopt de boot vast omdat er plastic in de schroef komt.
Men snijdt het plastic dan los van de schroef en gooit het plastic weer terug in de Mekong! Triest!