Geslaagd !

Wie nu denkt dat Dagmar haar diploma ‘zomaar’ krijgt?
Nee, zeker niet.

 

Weliswaar vervallen de eindexamens, maar de schoolexamens moeten wel voldoende staan. Ze omvatten álle leerstof van VWO 5 en 6.
Het Stedelijk College in Eindhoven heeft dit op een sympathieke (en uitzonderlijke) manier opgelost. Zij kijken écht naar het kind!

Ze hebben namelijk eindexamen leerlingen de keus gegeven om óf afgelopen maart alle toetsen af te ronden óf dit pas na de meivakantie doen.
Zij die al klaar waren met voorbereiden – het nieuws van de schoolsluiting maart 2020, kwam namelijk nét voor de geplande toetsweek – mochten tóch nog naar school komen.

Zo’n 25% koos hiervoor (waaronder Dagmar). De overige 75% zal dus in mei de schoolexamens maken .

Dagmar is geslaagd!

Helaas geen feestjes, examenstunts, afsluitende reis met haar vriendinnen of gala.
Wél alle tijd voor al haar hobby’s, haar vriend en geen eindexamenstress.

Ongelooflijk, wat hebben we een traject achter de rug. 11 jaar lang ervaring met halfjaarlijks thuisonderwijs!
Wat was er veel afstemming nodig, ieder jaar weer, met leerkrachten, mentor, teamleider, directrice, examenbureau, leerplichtambtenaar, onderwijsinspectie en Ministerie van Onderwijs om dit voor elkaar te krijgen.

Vorig jaar nog werd het ons moeilijk gemaakt toen Dagmar halverwege de reis hoorde dat ze geen vervroegd Staatsexamen mocht doen; ze moest plotsklaps tóch Schoolexamen doen. Maanden voorbereiding leken verspilde tijd.

Al die regels die het voor ons ingewikkeld maakten, zijn nu van tafel  geveegd.

Zie hoe nood alle wetten breekt! Van de een op andere dag is heel leerplichtig NL verplicht gaan homeschoolen!

Scholen krijgen de regie weer terug (van het Ministerie van Onderwijs). De leerkracht krijgt het vertrouwen weer terug van de school. En de leerling (en ouders) zullen het vertrouwen aan de leerkracht moeten geven.

In zo’n korte tijd staan (noodgedwongen) alle neuzen dezelfde kant op.

Het leerresultaat zal natuurlijk lang niet altijd goed zijn, verre van dat, met de grote zorgen over kwetsbare kinderen en onveilige thuissituaties. Er zijn veel problemen en er is onzekerheid.

In dit blog gaat het over de groep kinderen en hun ouders die wél meer vrijheid aankunnen.

Zal het onderwijs in de toekomst het lerarenprobleem oplossen door bv klassen, op school, digitaal les te geven en zelfstandig aan de slag te laten gaan?
Komt er een afgewogen mix tussen schoolplicht en (digitale) leerplicht? Volgens de media voelt 75% procent van de kinderen zich verantwoordelijk om ‘op afstand’ door te gaan met leren.

Een groep ouders met kinderen zal deze periode dus laten zien dat ze verantwoordelijkheid nemen en de continuïteit van het leerproces bewaken.

En ze zullen aangeven dat ze een hele fijne tijd samen hebben gehad, rustig, thuis, zonder de afleiding van de groep.
Ze hebben meer aan school gedaan in minder tijd. Eindelijk hebben ze weer tijd gehad voor andere dingen.

Ons  gezin is (zover we weten) het enige gezin in NL dat al die jaren vrijstelling heeft weten te krijgen.
Zal het Ministerie van Onderwijs deze groep ouders eindelijk vrij laten (net als in de landen om ons heen) om de gewenste lange reis te maken?

Mijn boek (dat er eindelijk komt) zal deels herschreven moeten worden …
Maar eerst een aangepast eindexamenfeestje, zodra het mag!

Een gezond Pasen

We denken en hopen dat jullie allen gezond thuis zijn. Gelukkig maar.

 

Wij zijn weer terug in Nederland, alweer een tijdje.

Ziekte, reizen naar China werd onmogelijk, mondmaskers waren schaars en een volgende bestemming voelde niet goed.
Wie had ooit kunnen denken dat zoveel mensen ná ons eenzelfde keus zou maken om eerder terug te keren naar NL?

Ik lees een blog terug over ons leven in Azië, over loslaten:

Geen familie, vrienden en vaste hobby’s die voor afleiding zorgen. Geen feesten, borrel met vrienden in een cafeetje, voetbalavond, kinderen die op de fiets springen om even naar vrienden te gaan.Geen ontkomen aan als er onenigheid is tussen partners of kinderen. We gaan op reis en nemen alleen onszelf mee.

Wie had kunnen denken dat we, wij allen, hetzelfde zouden ervaren in Nederland?
Onderwijs aan huis en leven in een prikkelarme omgeving (maar dan zónder de palmbomen en het zwembad)?

Ik bezin me. Denk veel aan het leed van anderen…

En denk terug…

26 januari mailde ik vanuit Maleisië nog met het RIVM (aan het antwoord had ik niets). Ik belde met ziekenhuizen in de regio Kuala Lumpur (er waren geen tests voorradig, men was er niet mee bezig).

14 februari vlogen we terug naar NL. Ons huis was nog 3 weken deels verhuurd aan studenten maar gelukkig konden we op de benedenverdieping wonen. De kinderen vierden Carnaval en hadden meer ruimte voordat toetsweek 3 zou beginnen (die niet begon).

Eind februari zijn we bij een naaiatelier in Eindhoven gaan informeren om mondkapjes te laten maken (6 weken later start de overheid hiermee).

Onze toevoer van producten vanuit China stopte. Inmiddels kunnen we weer inkopen in China maar  blijkt vervoer erg duur geworden omdat er bijna geen vliegtuig meer vliegt. Producten sturen en verkopen op Amazon was tijdelijk geblokkeerd. Toevoer naar Bol.com gaat wel door. Zakelijk gezien hebben we geluk dat we online ons salaris verdienen én onze kinderen gewend zijn om thuis te werken.

Zo kort geleden .. en nu bepaalt het Corona virus het leven van ons állen.

Lezers van dit blog zijn ZZPers, werken in bedrijven of hebben zelf personeel, zijn inwoner van Thailand of Amerika, wereldreizigers, mensen in de zorg, mantelzorger, in het onderwijs of gepensioneerden.

Wereldwijd, samen, tegelijkertijd.

We wensen jullie allemaal veel sterkte, liefde en gezondheid.

Hieronder een foto impressie van de afgelopen jaren (de onderschriften zijn ook van  dat moment).