We lopen over een kermis in Penang, Maleisië. “Kijk eens hoe opvallend,” zeg ik, “het zijn wéér de Chinezen die het geld verdienen. Zij zijn degene die achter de kassa zitten, het geld innen. Probeer maar eens een Maleisiër te spotten in die rol.” Hoe langer we in Azië verkeren, hoe opvallender de rol van de Chinees wordt.
De bevolking van Maleisië is een mix van Malay, Chinese Malay en Indian.
Alle overheidsbanen worden ingevuld door de Islamitische Malay. De meeste Malay zijn dus ambtenaar. Mocht Trump hier aan de macht zijn, dan had een groot deel van de Islamitische bevolking nu geen inkomsten.
De Indiër zie je vooral als bewaker, portier of schoonmaker werken.
En je hebt de Chinese Malay. Deze Chinezen zijn geboren in Maleisië, spreken vele talen uitstekend (Chinees, Kantonees, Engels en Maleisisch / Indonesisch) én zijn gebóren handelaren. De Chinees domineert het economische hart van het land.
De Chinezen werken ontzettend snel en praktisch. Dat weten we natuurlijk wel maar hier in Maleisië zijn we toch weer verbaasd: 3 dagen voor de officiële opening van een nieuwe vestiging van koffieketen ‘Coffee Bean’ hier om de hoek was de zaak nog één bouwput van cement, zonder vloer, draden electra, zonder stucwerk, zonder verfje. 3 dagen later zaten er tientallen mensen koffie te drinken; de zaak zag er prachtig uit.
De Condo (een luxe appartement met alle voorzieningen) waar wij nu tijdelijk in wonen wordt voornamelijk bevolkt door Chinezen. Dit hele land staat vol met dit soort luxe flats en woningen waarvan een fractie helaas wordt bewoond. De meerderheid is in bezit van Chinezen en staat grotendeels leeg. Maar men blíjft bouwen want waar moet men anders met zijn of haar geld naartoe?
Ik denk terug aan een gesprek dat we in China hadden met een Nederlander. “Al die Chinese jonge kinderen die je hier ziet rondlopen hebben ieder stuk voor stuk minimaal 50.000 euro op hun rekening nog voor ze iets hebben hoeven doen. De meesten hebben vele malen meer. Ze weten van gekkigheid niet meer wat ze met het geld moeten doen.”
Gesprekken met Grab chauffeurs (óveral zie je Grab) geven ons een idee hoe men denkt. “The goal of the Chinese in this country is to give each of their children their own house.”
En terugdenkend aan onze tijd in Cambodja wisten we toen ook al niet wat we zagen. Duizenden arbeiders uit China werden overgevlogen om grote hotels, flatgebouwen en Casino’s neer te zetten voor Chinese vastgoedmagnaten. Geen ene Cambodjaan werd er beter van.
Wim stuurt me eind 2018 een tweet van Floortje Dessing door. Bijzonder om na 15 jaar weer in Cambodja te zijn!Veel veranderd in die tijd; vooral opvallend is de giga Chinese invloed die met het grote geld in dit land gepompt word, zoals in zoveel landen waar ik kom. Zou ook eens een programma over moeten komen.
Niet alleen in Amsterdam maar ook in Eindhoven zie je steeds meer Chinezen die huizen kopen en verhuren. Chinezen mengen zich in elektriciteitscentrales en gastransport. China is niet meer het land dat ooit alles kopieerde. Het land heeft inmiddels zó veel geld dat ze voorop lopen in innovatie. Wereldwijd krijgen ze steeds meer macht.
Wij Nederlanders hebben geen idee hoe klein ons land eigenlijk is en hoe ver de invloed van China reikt.
