Leren op reis

Jade schrijft een verhaal

Bali – Indonesië

In Bali heb ik extra aandacht besteed aan het leren van Indonesisch praten. Daar heb ik veel van geleerd bijvoorbeeld:

Selamat pagi : goede morgen Selamat malam : goede nacht Selamat siang : goede avond Selamat sore : goede middag Apa kabar kamu : Hoe gaat het baik : goed

Van de villa zelf heb ik geleerd:
Eerst dacht ik wow super gaaf ik wil later ook een groot huis en grote slaapkamer en alles erop en eraan. Nu denk ik ik wil niet zo een groot huis ,veel te eng en veel onderhoud.

Bij de zee leerde ik dat koraal ook dicht bij het zand kan liggen. Het lag ongeveer 3 meter de zee in. Daar zwommen de vissen ook, ook dat wist ik niet.

Java – Indonesië

We gingen naar Java met de scooter. Eerst gingen we op een grote boot. Die had twee verdiepingen. Ik wist voor dit stukje van de reis niet dat er zoveel brommers en auto’s samen op een boot kunnen. Toen we eindelijk op Java aankwamen gingen we met de brommer naar een winkelcentrum.

Tijdens het rijden zag ik een heel groot verschil tussen Bali en Java. Andere geloven , De mensen in Bali zijn Hindoe en in Java Moslim. Ik wist niet dat eilanden naast elkaar zo een groot verschil kon zijn. Sam en ik gingen naar buiten en spelen met anderen kinderen. We leerden dat je gewoon moet meedoen met de kinderen. We speelden voetbal, met kaarten en we telden op z’n Indonesisch.toen leerde ik een nieuw getal : 1000 biru : duizend .

Daarna gingen we met het gezin even de buurt verkennen. We zagen Rijstvelden, een was rivier en kleine huisjes. Ik had echt niet verwacht dat dat boven op een berg zou zitten. Daarna kwamen we Kittens tegen zoo schattig.overal liepen dieren ik zei tegen mama :” Het lijkt hier net een kinderboerderij”. Toen ik wakker werd was het 5:32 ik kon niet meer slapen. Dat lag aan het harde geluid van de moskee. Ik wist niet dat je 4 luidsprekers zomaar mocht ophangen en dan om 5:30 geluid opzetten.Ik ging naar buiten iedereen van de straat was al buiten. Toen iedereen van ons gezin wakker was kregen we ontbijt, garnalen, rijst, kip en soep.Ik wist niet dat ze dat op Java in de ochtend eten.we gingen verder op de brommer we gingen naar het startpunt van Ijen. We sliepen daar in een tent. Sam en ik bibberden van de kou. Om 1 uur ‘s nachts gingen we met dikke kleren de tocht lopen naar Ijen. Ijen is de krater van een vulkaan.

Nu weet ik wat een krater is. Toen we tocht begonnen voelde ik me niet lekker, mijn beeld draaide en ik was misselijk. Dat kwam door hoogteziekte eerst wist ook niet wat dat betekende nu wel.toen we door liepen ging het over.toen we lang hadden gelopen kwamen we aan de top. We hadden toen verwacht dat we iets zouden zien maar dat was niet zo. Weer wat geleerd. Toen moesten we ongeveer 1 uur naar beneden via stenen. We waren beneden aangekomen en we zagen paars/blauw vuur. Ik dacht dat het minder fel zou zijn wel mooi , wauw wat leer ik veel. Oja voor dat mama mij vertelde dat we gasmaskers nodig hadden wist ik dat niet. Beneden aangekomen zagen we allemaal gele brokken. Het was heel gek dat had ik niet verwacht. Er kwam ook stoom uit buizen dat heet : sulfiet . Het stinkt en het zit ook in medicijnen. Ook dat wist ik eerst niet. Toen de zon opkwam zagen we meertje die was 45 graden. Ik wist niet dat meertjes zo heet konden zijn. Toen we overal goed naar hadden gekeken gingen we terug naar het basiskamp. Daar gingen we even wat eten. Daarna met de brommer en boot terug naar Bali.

Ik zit nu in Bali op mijn iPad in te tikken wat ik allemaal heb geleerd. Ik leer nu ook dat ik heel veel heb geleerd.

Als het alarm afgaat ben je klaar met je taak

Dit zijn mijn verwachtingen voor India. In India ga ik elke weekdag naar school.

Daar ga ik denk ik weer meedoen aan de Anual Day. Verder denk ik dat ik met mijn Indiaanse vriendinnen ga spelen.

Einde.

Sam schrijft een verhaal
Wat leer ik?

Vrienden maken, de taal preken, mensen spreken, spelen en natuurlijk onze eigen school werk.

Wat vind ik leuk om met de kinderen te doen. Voetballen en spelen.

Vulkaan beklimmen!

Vulkaan beklimmen? Ik en mijn familie hebben de Ijen beklommen. De vulkaan is 2799 meter hoog. Eerst zaten we in een guesthouse en huurde we 2 brommers. Met de 2 brommers zijn we van Balie naar Java gereden. Op Java zijn we naar de vulkaan gereden wat 3 uur duurden. Uit eindelijk op de top van de vulkaan gingen we naar een hotel zoeken. Helemaal weer die vulkaan af. Toch niks gevonden. Helemaal weer terug naar de top van de vulkaan gingen we maar tenten huren. We hebben toen geslapen tot 1 uur in de nacht. Mama zij wakker worden we vertrekken. We moesten heel ver lopen in het donker van stenen en een klif. Voor mij voelde het een beetje dat ik dood ging. Maar het lukte wel. Uit eindelijk zagen we het blauwe vuur. Toen weer helemaal terug. Maar het was niet handig want ik had gladde schoenen omdat dan kon je van de vulkaan vallen. Maar het was prachtig. Ik zou het best nog een keer doen omdat ik wel hou van de avontuur.

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal
Tot de volgende keer

 

Uitzicht op het sulfiet van krater Ijen

Low budget op excursie

Dat moet toch anders kunnen? En wat is nu leuker dan het zelf uit te pluizen? In plaats van € 500,00 aan een toer uit te geven, regelen we twee brommertjes en 5 helmen. De koffers en laptops worden achtergelaten bij het hotel. Op avontuur! Voor € 1,00 gooien we de tank vol en rijden we 35 km naar de pont en kopen voor € 0,60 p.p. een ticket voor de boot naar Java. Daarna rijden we nog  20 km waarna we in een prachtig afgelegen dorpje kunnen slapen voor € 9,00 per kamer, incl. ontbijt. Het is prachtig daar. De volgende dag rijden we (alweer een prachtige tocht!) naar de voet van de krater en huren we een tent voor € 7,00. Om 01.00 uur ’s nachts gaat het park open  (€ 7,00 p.p.) en wandelen we in enkele uren naar boven om vervolgens de krater af te dalen, om het sulfiet te zien. Na zonsopgang wandelen we uitgeput terug om vervolgens om 08.00 uur weer terug te zijn bij onze tent. Een prachtervaring. Een bord nasi als ontbijt, spullen onder het zadel van de brommer en hup… terug naar Bali.

Groen en puur Pemuteran

 

Een prachtige villa – niks voor mij

Luxe in Lovina

Prachtig, echt prachtig. Weelde in een tropische setting, lekker de hele dag in je bikini rondlopen én 8 uur huishoudelijke hulp… per DAG!
Dé plek om tot rust te komen, onze zaak meer aandacht te geven en bij te werken met school.

“Ik slaap niet meer!” zeg ik bijna wanhopig tegen Wim en de kinderen. “Ik weet het, het klinkt heel erg verwend, ik heb alles hier maar ik slaap niet meer. Misschien is het de overgang of wat dan ook maar één ding is zeker; deze plek geeft me niet de rust die ik verwachtte!”

Iedere nacht word ik wakker.

Van hanen (nog voor zonsopgang), brommers (bij zonsopgang), het Balinese gebed (om 05.45 uur), de airco (uitgezet), de kinderen (met alle liefde maar toch… probeer het eerst zélf op te lossen), Wim die later naar bed gaat (ik weet het, je deed zachtjes), blaffende honden (wanneer houden ze in godsnaam eens op), vechtende katten (ik houd nu eenmaal niet van katten). Dat wakker worden is nog niet zo erg… maar wakker blijven wel!

Dus allen; geniet van de foto’s hieronder, het zijn vooral mooie plaatjes. Het geluk zit er niet in (voor mij althans). En.. oh ja… het is ook een beetje saai.